Manpower: Χάνεται το 23% των θέσεων εργασίας λόγω Τεχνητής Νοημοσύνης – «Καμπανάκι» για Ασφαλιστικό και συντάξεις

Σημαντική μείωση κατά 23% των διαθέσιμων θέσεων απασχόλησης, λόγω της Τεχνητής Νοημοσύνης, κατά την επόμενη πενταετία, διαβλέπει η Manpower και εκτιμά ότι μόνο με την κατάλληλη επανεκπαίδευση του εργατικού δυναμικού μπορεί να αντιστραφεί η πορεία.

Ο όμιλος ανέδειξε το μέγεθος του προβλήματος, με μια ειδική έρευνα που ονομάζεται «Εποχή της Προσαρμοστικότητας» και η οποία προέκυψε μετά τη ενεργό συμμετοχή της στην ετήσια συνάντηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός. Η Manpower κωδικοποίησε τα συμπεράσματα της έρευνα σε 14 βασικές τάσεις για το τρέχον έτος. Εκτός από το πεδίο της Τεχνητής Νοημοσύνης αναδείχτηκε και η στήριξη συγκεκριμένων κατηγοριών εργαζομένων, στο πεδίο της αντιμετώπισης των συνεπειών του δημογραφικού προβλήματος, που ταλαιπωρεί περισσότερο της χώρες της ΕΕ, αλλά και εκείνες της Ασίας και  του Ειρηνικού. Σε αυτή την κατηγορία εντάσσονται οι πιο ηλικιωμένοι (ώριμοι) εργαζόμενοι, οι γυναίκες και οι μετανάστες.

Πιο συγκεκριμένα τα βασικά συμπεράσματα, όπως προκύπτουν από τις 14 Τάσεις που αναδεικνύει η Manpower, έχουν ως εξής:

1: Δημογραφικές αλλαγές: Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρουσιάζουν αύξηση του πληθυσμού ηλικίας 65+, ενώ η περιοχή Ασίας-Ειρηνικού αναμένει ότι 1 στα 4 άτομα θα είναι άνω των 60 ετών έως το 2050. Τα στοχευμένα προγράμματα επανειδίκευσης και διασταυρούμενης κατάρτισης είναι ζωτικής σημασίας για τη «γεφύρωση» των κενών γνώσης μεταξύ των γενεών.

2: Στήριξη στις γυναίκες: Η συμμετοχή των γυναικών στο ανθρώπινο δυναμικό βρίσκεται σε επίπεδα «ρεκόρ», ωστόσο κατέχουν λιγότερο από το ένα τρίτο των ηγετικών ρόλων και υπο-εκπροσωπούνται σε τομείς που σχετίζονται με την Τεχνολογία. Το 85% των γυναικών επιδιώκει ευελιξία στην επιλογή εργασιακών μοντέλων, υποστηρίζοντας την ισορροπία μεταξύ απομακρυσμένης εργασίας και εργασίας γραφείου.

3: Συμπερίληψη και καινοτομία (DEIB): Οι εταιρείες που υπερασπίζονται την ενσωμάτωση στον εργασιακό χώρο παρουσιάζουν 39% υψηλότερη αποδοτικότητα έναντι των ανταγωνιστών τους, προσελκύοντας κορυφαία ταλέντα, βελτιώνοντας τη σημαντικότητα στην αγορά και ενισχύοντας τη διακράτηση ταλέντου. Υπάρχει όμως σημαντικό χάσμα μεταξύ της αντίληψης των ηγετών (68%) και της συμφωνίας των εργαζομένων (36%) σχετικά με την ένταξη στον χώρο εργασίας.

4: Δεξαμενή ταλέντων και μετανάστες: Οι κορυφαίες αγορές για εξειδικευμένα ταλέντα περιλαμβάνουν τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, το Ισραήλ, τη Σιγκαπούρη και το Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ το 51% των Ευρωπαίων καταναλωτών προτιμούν εταιρείες που προσλαμβάνουν μετανάστες. Η επιτυχής ενσωμάτωση διαφορετικών ομάδων προσφέρει άμεση ανακούφιση από ελλείψεις ταλέντων και μακροπρόθεσμα βιώσιμα πλεονεκτήματα.

5: Τεχνητή Νοημοσύνη (ΑΙ) και θέσεις εργασίας: Οι επιχειρήσεις αναμένουν 23% μείωση των θέσεων εργασίας εντός πέντε ετών, υπογραμμίζοντας μια σημαντική μετατόπιση των ρόλων λόγω της αυτοματοποίησης. Περίπου έξι στους δέκα Αμερικανούς πιστεύουν ότι η Al θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στους εργαζόμενους γενικά, αλλά μόλις το 28% θεωρούν ότι θα έχει σημαντική επίδραση σε αυτούς προσωπικά.

6: Τεχνητή Νοημοσύνη και επανεκπαίδευση: Τα στελέχη εκτιμούν ότι το 40% των εργαζομένων χρειάζονται επανεκπαίδευση σε βάθος τριετίας προκειμένου να προσαρμοστούν στην τεχνητή νοημοσύνη και τον αυτοματισμό, τονίζοντας την ανάγκη για συνεχή μάθηση. Οι εργοδότες πιστεύουν ότι η τεχνητή νοημοσύνη και η εικονική πραγματικότητα θα επηρεάσουν θετικά τον αριθμό των εργαζομένων των οργανισμών τους, με το 58% να αναμένει ανάπτυξη τα επόμενα δύο χρόνια.

7: Παραγωγικότητα και τεχνολογία: Οι εργοδότες  αναγνωρίζουν τη σημασία της επαγγελματικής ανάπτυξης, τους σαφείς στόχους, τη θετική εργασιακή κουλτούρα και την αποτελεσματική χρήση της τεχνολογίας έναντι της προσωπικής συνεργασίας. Παρά τον ισχυρισμό των εργαζομένων ότι είναι παραγωγικοί (87%), μόνο το 12% των διευθυντικών στελεχών συμφωνεί, παρουσιάζοντας ένα χάσμα αντίληψης παραγωγικότητας.

8: Πράσινη μετάβαση: Ο παγκόσμιος «πράσινος» μετασχηματισμός θα είναι ο κύριος δημιουργός θέσεων εργασίας τα επόμενα πέντε χρόνια, απαιτώντας ειδικευμένους εργαζόμενους για στρατηγικές καθαρού μηδενικού ισοζυγίου άνθρακα. Σχεδόν οι μισοί καταναλωτές παγκοσμίως πληρώνουν περισσότερο για βιώσιμα προϊόντα, με τη Gen Z να πρωτοστατεί σε αυτήν την τάση.

9:  Αρμοδιότητες των Managers: Σχεδόν τα δύο τρίτα των εργαζομένων αντιλαμβάνονται την έλλειψη ευγένειας και αμοιβαίου σεβασμού,  προκαλώντας κοινωνική διαίρεση, ενώ αναγνωρίζουν τις δυνατότητες του «πράσινου» μετασχηματισμού για τη δημιουργία έως και 30 εκατομμυρίων νέων θέσεων εργασίας. Οι διευθυντές είναι ζωτικής σημασίας για την προώθηση πρωτοβουλιών συνεχούς αναβάθμισης δεξιοτήτων.

10: Εφοδιαστική αλυσίδα: Οι διαταραχές κατά τη διάρκεια της πανδημίας ανέδειξαν τα τρωτά σημεία, ωθώντας τους ηγέτες να επανεξετάσουν την παγκοσμιοποίηση και να εδραιώσουν τις αλυσίδες εφοδιασμού. Οι παραγωγοί και κατασκευαστές μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους από την Κίνα σε άλλες χώρες της Ασίας-Ειρηνικού με στόχο την αύξηση της ανθεκτικότητάς τους.

11: Μισθοί: Η οικονομική αβεβαιότητα εμποδίζει το 23% των εργαζομένων να βρουν τις επιθυμητές θέσεις εργασίας, δίνοντας έμφαση στην πρόκληση της εξισορρόπησης ελκυστικών μισθών και βιώσιμης ανάπτυξης. Η δίκαιη αμοιβή παραμένει ο κορυφαίος παράγοντας παραγωγικότητας, αντανακλώντας τη σημασία της στην ικανοποίηση και τη διατήρηση των εργαζομένων.

12: Η «Οικονομία του Εγώ»: Οι εργαζόμενοι αναζητούν ευελιξία και αυτονομία, επιθυμώντας τετραήμερη εβδομάδα εργασίας, ευέλικτα ωράρια και επιλογές απομακρυσμένης εργασίας. Σχεδόν 1 στους 5 εργαζομένους θα εξέταζε το ενδεχόμενο μείωσης της αμοιβής σε αντάλλαγμα της βελτίωσης της ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.

13: Γενιά Z: Η επιρροή των νεότερων εργαζομένων διαμορφώνει τις τάσεις στον χώρο εργασίας. Το 81% των εργαζομένων αισθάνονται ότι η πανδημία επηρέασε τις εργασιακές προτιμήσεις τους, υπογραμμίζοντας τον διαρκή αντίκτυπό της στις επιλογές στον χώρο εργασίας.

14: Εξατομίκευση: Οι εργαζόμενοι αναμένουν εξατομικευμένη εξέλιξη σταδιοδρομίας και προσαρμοσμένα προγράμματα μάθησης, αναγνωρίζοντας μια σημαντική οικονομική ώθηση από εξατομικευμένες πρωτοβουλίες μάθησης.