Απόκλιση από τον στόχο για εκκαθάριση του στοκ των ληξιπρόθεσμων εκκρεμών αιτήσεων συνταξιοδότησης, στον τομέα των εφάπαξ διαπιστώνει η Κομισιόν. Σε πρόσφατη έκθεσή της αναφέρει πως μπορεί η εκκαθάριση των καθυστερούμενων συντάξεων να σημείωσε πρόοδο, όμως δεν συνέβη το ίδιο με την αντίστοιχη διαδικασία για τα καθυστερούμενα εφάπαξ. Έτσι, ο στόχος για μηδενισμό μεταφέρεται για τον Μάρτιο του 2024. Μεταξύ Ιανουαρίου και Ιουλίου 2023 οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του ΕΦΚΑ για εφάπαξ μειώθηκαν από 226 εκατ. ευρώ σε 120 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, λόγω του υψηλότερου του αναμενόμενου αριθμού νέων αιτήσεων για συνταξιοδότηση (πάνω από διπλάσιο), η Κομισιόν εκτιμά πως είναι απίθανο να έχει επιτευχθεί ο στόχος για τον Σεπτέμβριο.
Την ίδια στιγμή, σε τροχιά δημοσιονομικής ισορροπίας και αναλογιστικής βιωσιμότητας φαίνεται πως έχει μπει ο ΕΦΚΑ. Στην πρόσφατη έκθεσή της η Κομισιόν, διαπιστώνει πως η προβλεπόμενη μείωση του κόστους των συντάξεων θα έχει μεγάλη συμμετοχή στην απαιτούμενη δημοσιονομική προσπάθεια για σταθεροποίηση του χρέους και την επίτευξη μακροπρόθεσμα, περιορισμού του στο 60% του ΑΕΠ. Κι εκτιμά, πως εφόσον εφαρμοστούν οι θεσμοθετημένες μεταρρυθμίσεις, ο στόχος θα επιτευχθεί. Συγκεκριμένα, η Ε.Ε. αναφέρει πως η μείωση των δαπανών που σχετίζονται με την γήρανση, έχει συμμετοχή της τάξης των 2 ποσοστιαίων μονάδων στην προσπάθεια περιορισμού του χρέους, κυρίως λόγω της περικοπής των δημόσιων δαπανών για συντάξεις (-2,1 ποσοστιαίες μονάδες), η οποία αντισταθμίζεται μόνο εν μέρει από την προβλεπόμενη αύξηση των δαπανών για την υγειονομική περίθαλψη (0,7 ποσοστιαίες μονάδες).
Αλλά και η τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ, αν και αναφέρει πως για την ώρα, η Ελλάδα εξακολουθεί να ξοδεύει πολλά και συγκεκριμένα το 15,7% του ΑΕΠ σε συντάξεις, έναντι 8,9% του ΑΕΠ που είναι ο μέσος όρος των συνταξιοδοτικών δαπανών στον ΟΟΣΑ και 8,5% στις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προβλέπει πως η χώρα μας είναι η μόνη που θα πετύχει αξιοσημείωτη μείωση μακροπρόθεσμα, προφανώς λόγω της ωρίμανσης του νόμου Κατρούγκαλου. Έτσι, η δαπάνη θα μειώνεται αν και θα παραμένει υψηλή, έως το 2035 (13,7% έναντι 9,8% στον ΟΟΣΑ και 9,4% σε Ε.Ε.), ενώ θα πέσει στο 12% του ΑΕΠ, λόγω της ωρίμανσης όλων των προηγούμενων συνταξιοδοτικών παρεμβάσεων, το 2060, όταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα βρίσκεται στο 13,9% του ΑΕΠ και στον ΟΟΣΑ στο 10,3%.
