Οι εργαζόμενοι στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ), έχουν συνάψει Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΣΣΕ), αλλά δεν μπορούν να την αξιοποιήσουν. Αιτία το γεγονός ότι πρέπει να δοθεί η σχετική έγκριση από το υπ. Οικονομικών!
Μια σύμβαση που περιλαμβάνει σειρά μη μισθολογικών παροχών και αποτελεί μια πρώτη ανάκτηση μικρού μέρους από το χαμένο έδαφος των προηγούμενων ετών. Η Ομοσπονδία Χημικής Βιομηχανίας Ελλάδος (ΟΕΧΒΕ) ζητάει να προχωρήσει η έγκριση της ΕΣΣΕ «χωρίς αστερίσκους και εξαιρέσεις».
Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι διαπιστώνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα μια έντονη κινητικότητα από εξωτερικούς παράγοντες στο Εργοστάσιο των ΕΑΣ στον Υμηττό. Κατά κοινή διαπίστωση των εργαζομένων η κινητικότητα αυτή αφορά την καταγραφή των κτιριακών εγκαταστάσεων, την τοπογραφική τους διάταξη, καθώς και την πολιτιστική αξία της κινητής και ακίνητης περιουσίας της βιομηχανικής μονάδας.
Όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά, «παρά το γεγονός ότι η Διοίκηση της Εταιρείας παραμένει καθησυχαστική, δημιουργούνται εύλογες ανησυχίες για το μέλλον του Εργοστασίου και το παραγωγικό του έργο, αλλά και συνειρμοί με τη σκανδαλώδη, ποινικά ελέγξιμη και κολάσιμη πώληση του Εργοστασίου της Ελευσίνας στα ΕΛΠΕ το 2017».
Οι εργαζόμενοι χαρακτηρίζουν τη συγκεκριμένη πώληση «ξεπούλημα». Όπως σημειώνει η ΟΕΧΒΕ, «το τίμημα για την πώληση του Εργοστασίου της Ελευσίνας συμφωνήθηκε στα 25.690.000€ όταν η αντικειμενική αξία υπολογίζονταν στα 44.000.000€ ενώ η απόλυτη ανάγκη των ΕΛΠΕ να δημιουργήσουν ζώνη ασφαλείας, βάσει της Συνθήκης ΣΕΒΕΖΟ, θα μπορούσε να εκτοξεύσει την τιμή πώλησης. Χαρακτηριστικό ως προς την πραγματική αξία και αποτίμηση του Εργοστασίου είναι ότι τα ΕΛΠΕ κοστολογούσαν και προσφέραν, το 2009, για την ενοικίαση 100 στρεμμάτων για 25 χρόνια, το ποσό των 25.000.000 εκ.€, δηλαδή όσο τελικά αγόρασαν τα 450 στρέμματα (όλο το Εργοστάσιο)».
«Την ίδια ώρα», συνεχίζει η Ομοσπονδία «και παρά την πώληση του Εργοστασίου, τα ΕΑΣ -με ειδικό όρο που περιλαμβάνεται στο Συμβόλαιο- έχουν αναλάβει από τον Απρίλιο του 2017 την υποχρέωση πληρωμής του συνόλου των εξόδων φύλαξης, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, Δημοτικών Τελών κ.λπ. που ανέρχονται σε 100.000 € το μήνα μέχρι να ολοκληρωθεί η αποστρατικοποίηση του χώρου, που και πάλι θα γίνει με έξοδα των ΕΑΣ. Εκεί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι…»
Γι’ αυτό και οι εργαζόμενοι επισημαίνουν ότι η όποια συζήτηση για το εργοστάσιο του Υμηττού οφείλει να έχει αφετηρία και καταληκτικό στόχο τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα και ανάπτυξή των ΕΑΣ».
«Το ζήτημα, λοιπόν, δεν είναι η όποια μετεγκατάσταση -ακούγονται εδώ και χρόνια σενάρια μετεγκατάστασης του Εργοστασίου του Υμηττού εκτός αστικού ιστού- αλλά η διασφάλιση της βιωσιμότητας των ΕΑΣ, η παραγωγική τους ανάπτυξη και η διαφύλαξη των εργασιακών δικαιωμάτων».
