Αυξήσεις, που μεσοσταθμικά θα ανέλθουν στα επίπεδα του 10%, προγραμματίζει να χορηγήσει η Κυβέρνηση στους συνταξιούχους δικαστές. Αποδεχόμενο την τελεσίδικη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, το Οικονομικό Επιτελείο βρίσκεται σε φάση δημιουργίας της τελικής διάταξης νόμου, ώστε το αργότερο σε ένα μήνα να ενσωματωθεί σε σχετικό νομοσχέδιο για να υπερψηφιστεί από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και να τεθεί σε εφαρμογή. Ο χρόνος πιέζει γιατί, από το σύνολο των 4.500 συνταξιούχων δικαστών, ήδη έχουν κατατεθεί σχετικές προσφυγές από 2.500 εξ αυτών. Άρα, η απόφαση «πιλότος» του Ανώτατου Δικαστηρίου, πρόκειται να προκαλέσει αλυσιδωτά και άλλες ανάλογες δικαστικές αποφάσεις, με συνέπεια να αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των δικαιούχων. Στο πλαίσιο αυτό, κρίνεται απαραίτητη από την πλευρά της Κυβέρνησης η νομοθετική πρωτοβουλία που θα περιορίσει τις αντιδράσεις και θα κατευνάσει την ένταση στους κόλπους των δικαστών.
Η συνεργασία στελεχών του υπουργείου Οικονομικών, του υπουργείου Εργασίας και του Μεγάρου Μαξίμου είναι καθημερινή επί του θέματος. Άλλωστε, αποτελεί κρίσιμο μέγεθος η αναζήτησης της νομοθετικής φόρμουλας που θα καθορίζει με απόλυτη σαφήνεια τον τρόπο αύξησης, από τον οποίο θα προκύψει το τελικό ποσοστό και άρα και το τελικό ύψος του ποσού που θα λάβει ο κάθε δικαιούχος. Το πλέον κομβικό σημείο είναι ο καθορισμός του νέου ποσοστού αναπλήρωσης, βάσει του οποίου θα γίνεται εφεξής ο προσδιορισμός του ποσού της σύνταξης που θα λαμβάνει ο δικαιούχος. Αρμόδιες πηγές του οικονομικού επιτελείου, σχολίαζαν ότι σε κάθε περίπτωση πρέπει να τηρηθεί ένα μοντέλο ισορροπίας «ανάμεσα στην οικονομική πραγματικότητα, στο συνταγματικό περιορισμό, αλλά και σε σχέση με τους υπόλοιπους συνταξιούχους».
Όλες οι πλευρές συγκλίνουν ότι η απόφαση του ΕΣ αφορά αποκλειστικά τους συνταξιούχους δικαστικούς και δεν μπορεί να επεκταθεί και σε άλλους κλάδους δικαιούχων. Μόνο οι βουλευτές που είχαν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα πριν από το 2012, μπορούν να κάνουν χρήση αυτής της απόφασης, ακριβώς επειδή αυτό ορίζει το Σύνταγμα.
Η άμεση τακτοποίηση αυτού του «ανοιχτού ζητήματος» στοχεύει στο να περιορίσει την πρόθεση που έχει εκφραστεί από συνταξιούχους δικαστές, να φτάσουν το θέμα μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, έστω και αν μια σχετική απόφαση θα μπορούσε να προκύψει μετά από μια τριετία, ο κίνδυνος να υπάρξει καταδίκη της Ελλάδας και ανάλογη ποινή, ήταν κάτι παραπάνω από υπαρκτός. Γι’ αυτό και επιλέγεται η άμεση νομοθέτηση, ώστε να μην υπάρξει δυσμενέστερο σενάριο για την ελληνική Πολιτεία.
Βασικό επιχείρημα των δικαστών συνταξιούχων είναι ότι η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου καλύπτει το σκέλος του δημόσιου συμφέροντος και μόνο. Για το τμήμα που αφορά τις οικονομικές προεκτάσεις αυτής της απόφασης, δεν μπορούν να φέρουν ευθύνη όσοι κατέθεσαν ή πρόκειται να καταθέσουν σχετικές προσφυγές, για να δικαιωθούν με τη σειρά τους.
Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, οφείλουν να επιστρέψουν στα επίπεδα του 2012, οι συντάξεις των δικαστικών. Η αρχική εκτίμηση ήταν ότι από την απόφαση αυτή, μπορεί να προκληθούν αυξήσεις στις εν λόγω συντάξεις, στα επίπεδα του 30 – 40%. Πρακτικά, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι κατά μέσο όρο οι αυξήσεις θα ξεπερνούσαν τα 1.200 ευρώ ανά περίπτωση. Όλα αυτά, ενώ η απόφαση άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο μέχρι και επιστροφής των δώρων και των επιδομάτων που καταβάλλοντας στις συντάξεις των δικαστών, πριν από το 2012. Στα παραπάνω, πρέπει να προστεθεί και η αξίωση όσων έχουν προσφύγει στα αρμόδια δικαστήρια, για καταβολή αναδρομικών ποσών, σε βάθος διετίας από την υποβολή της σχετικής αγωγής.
