Οι αλλαγές που «κρύβει» ο Ενιαίος Κανονισμός Ασφάλισης και Παροχών, αποτελούν τον κύριο λόγο που η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση αναβάλλεται συνεχώς. Η απουσία βέβαια, του εν λόγω Κανονισμού από τον Φορέα, αποτελεί ουσιαστικό εμπόδιο στην πραγματική ενοποίηση των Ταμείων κύριας και επικουρικής ασφάλισης. Όμως όλα δείχνουν ότι μέσα στους επόμενους μήνες θα πρέπει να λάβει «σάρκα και οστά». Άλλωστε τα περιθώρια στενεύουν και, αν δεν δοθεί και άλλη παράταση, θα πρέπει έως τον Φεβρουάριο της επόμενης χρονιάς να εκδοθεί το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα.
Όμως τι περιλαμβάνει αυτός ο Ενιαίος Κανονισμός; Μια σειρά από παρεμβάσεις σε παροχές, που ανά Ταμείο, έχουν τεράστιες διαφορές. Κάποιες από αυτές είναι το επίδομα ασθένειας, το επίδομα τοκετού, το επίδομα για τυχόν εργατικό ατύχημα, τα αναπηρικά επιδόματα, ακόμα και τα έξοδα κηδείας!
Μόνο για τα έξοδα κηδείας, οι διαφορές ανά ταμείο είναι κραυγαλέες. Το πρώην ΙΚΑ χορηγεί 759 ευρώ, ενώ το πρώην ΤΣΑΥ προσφέρει σχεδόν τετραπλάσιο ποσό, 2.743 ευρώ! Το πού θα ισορροπήσουν αυτές οι διαφορές από παροχή σε παροχή και από ταμείο σε ταμείο, αποτελεί το μεγάλο ζητούμενο του Ενιαίου Κανονισμού. Γι’ αυτό και καθυστερεί σημαντικά η ολοκλήρωσή του.
Αρμόδιες Επιτροπές που επεξεργάζονται το πρόβλημα, έχουν συσταθεί ήδη από την εποχή της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως, προφανώς είναι τέτοιες οι διαφορές που έχουν ανακύψει, ώστε κάνουν το εγχείρημα ιδιαίτερα δύσκολο. Άλλωστε, μια τέτοια παρέμβαση έχει και πολύ μεγάλο πολιτικό κόστος, που όπως φαίνεται οι κυβερνήσεις αποφεύγουν να αναλάβουν… Αν μάλιστα, οι παροχές υποχωρήσουν στα επίπεδα εκείνων που χορηγεί το πρώην ΙΚΑ, τότε οι απώλειες για χιλιάδες συνταξιούχους, αλλά και ασφαλισμένους, θα είναι πολύ μεγάλες.
