Οι επιτήδειοι «τρώνε» διπλά τον ΦΠΑ – Φορολογική απάτη με μοντέλο “καρουζέλ”

Διπλή είναι η ζημιά για το κράτος από τις απάτες τύπου «καρουζέλ» που έχουν απλώσει τα πλοκάμια τους σε όλη τη χώρα και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στις περισσότερες φορές, τα κυκλώματα, όχι μόνο δεν καταβάλλουν ΦΠΑ για τα προϊόντα που διακινούν, αλλά κάποια εταιρεία μπορεί να ζητήσει και να εισπράξει από το δημόσιο τον ΦΠΑ που αναλογεί στην παράνομη συναλλαγή!.

Επίσης, μπορεί να βρεθεί μπλεγμένη στο κύκλωμα και μια άσχετη εταιρεία χωρίς η ίδια να έχει καμία τέτοια πρόθεση, αλλά επειδή έτυχε να αποτελέσει έναν κρίκο της περίεργης αυτής αλυσίδας.

Η αποκάλυψη από την Υ.Ε.Ε και το ΣΔΟΕ νέων «επιχειρήσεων» με δραστηριότητα τύπου καρουζέλ, δεν αποτελεί παρά μόνο την κορυφή του παγόβουνου, για την κατάσταση που επικρατεί στην αγορά, η οποία οδηγεί σε εκτεταμένη φοροδιαφυγή και διακίνηση μαύρου χρήματος.

Υπενθυμίζεται ότι το πρώτο τρίμηνο της 2022, οι Υπηρεσίες Ελέγχου και Διασφάλισης Δημοσίων Εσόδων (ΥΕΔΔΕ) ολοκλήρωσαν 49 έρευνες για απάτη στον τομέα του ΦΠΑ και βρήκαν παραβάσεις στις 47.

Στις συγκεκριμένες εταιρείες και τους υπεύθυνους, τους απενεργοποίησαν τα ΑΦΜ, μπλοκάροντας τις μελλοντικές συναλλαγές τους.

Πρόκειται για τους «εξαφανισμένους εμπόρους», που αποτελούν ειδικό στόχο της ΑΑΔΕ και γενικά όλων των φορολογικών υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς πριν εξαφανιστούν έχουν ήδη καταφέρει να αφήσουν απλήρωτα χρέη σε Εφορία, Ασφαλιστικά Ταμεία και προμηθευτές.

Τι είναι η απάτη τύπου καρουζέλ

Στον μηχανισμό εμπλέκονται διάφορες εταιρείες που πωλούν η μία στην άλλη σε εγχώρια αγορά αγαθά ή υπηρεσίες, τα οποία εισάγονται χωρίς ΦΠΑ από προμηθευτή (την αποκαλούμενη εταιρεία-όχημα) σε άλλη χώρα της ΕΕ.

Μία από τις εταιρείες της αλυσίδας, συνήθως η εισάγουσα τα αγαθά, δεν καταβάλλει τον ΦΠΑ στον κρατικό προϋπολογισμό παρότι τον χρεώνει στον επόμενο αγοραστή, διαπράττοντας με τον τρόπο αυτό απάτη.

Η εταιρεία αυτή συνήθως εξαφανίζεται χωρίς ίχνη αμέσως μετά τη συναλλαγή (εξαφανισμένος έμπορος).

Η είσπραξη του φόρου είναι συνεπώς αδύνατη στη χώρα στην οποία καταναλώνονται τα αγαθά, ή οι υπηρεσίες.

Ωστόσο, οι άλλοι αγοραστές στην αλυσίδα ζητούν να τους επιστραφεί ο ΦΠΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό μετά τη μεταπώληση των αγαθών.

Έτσι, μπορεί το κράτος να επιστρέψει ΦΠΑ, για ΦΠΑ που δεν εισέπραξε και η ζημιά να είναι διπλή, καθώς χάνει το 24% της αξίας των εμπορευμάτων και επιστρέφει το 24% της αξίας τους!

Μια άλλη παράμετρος είναι, τα αγαθά ή οι υπηρεσίες μπορεί στην πραγματικότητα να μην μετακινήθηκαν ή να μην υπάρχουν καν, δηλαδή να πρόκειται για ανύπαρκτες συναλλαγές.

Επίσης, εάν δεν εντοπιστούν, ο τελικός αγοραστής της αλυσίδας στην εγχώρια αγορά μεταπωλεί τα αγαθά στον πρώτο προμηθευτή, δηλαδή την εταιρεία που εισήγαγε τα αγαθά στη χώρα και εκκινεί εκ νέου τη διαδικασία.

Η τελευταία αυτή συναλλαγή, όντας διασυνοριακή, απαλλάσσεται και πάλι από τον ΦΠΑ.

Πώς στήνεται ένα καρουζέλ

Η διάρθρωση της απάτης τύπου καρουζέλ, εκτυλίσσεται σε τρία βήματα.

Πρώτο βήμα:  

Ο κύκλος της απάτης ξεκινά με την «Εταιρεία Α», που βρίσκεται στο «Κράτος Μέλος 1» η οποία πωλεί αγαθά στην «Εταιρεία Β» στο «Κράτος Μέλος 2».

Η «Εταιρεία Α» δεν επιβάλλει ΦΠΑ επί της συναλλαγής εφόσον είναι η «Εταιρεία Β» που έχει την υποχρέωση καταβολής του ΦΠΑ μέσω της μεθόδου της διπλής καταχώρησης.

Αυτό σημαίνει με απλά λόγια πως η «Εταιρεία Β» χρεώνει τον εαυτό της ΦΠΑ και την ίδια στιγμή διεκδικεί αυτόν τον ΦΠΑ, με αποτέλεσμα να μην έχει να καταβάλει φόρο στο Τμήμα Φορολογίας του «Κράτους Μέλους 2».

Αυτές οι συναλλαγές, όμως, δηλώνονται στο σύστημα VIES, ένα ηλεκτρονικό σύστημα στο οποίο οι επιχειρήσεις καταχωρούν τις ενδοκοινοτικές συναλλαγές τους, προϊόντων και υπηρεσιών.

Δεύτερο βήμα: 

Όταν η «Εταιρεία Β», που απέκτησε τα αγαθά χωρίς να καταβάλλει ΦΠΑ, προχωρήσει σε πώληση των αγαθών στην «Εταιρεία Γ», ας πούμε για 100.000 ευρώ, εντός του «Κράτους Μέλους 2», η πράξη θα περιλαμβάνει ΦΠΑ του «Κράτους Μέλους 2», για παράδειγμα 24%, εφόσον αποτελεί εγχώρια παράδοση αγαθών.

Κανονικά, η «Εταιρεία Β» θα είναι υποχρεωμένη να δηλώσει και να καταβάλει τον ΦΠΑ που εισέπραξε, δηλαδή 24.000 ευρώ, στη φορολογική αρχή.

Η «Εταιρεία Β», όμως, αποτελεί τον λεγόμενο «εξαφανισμένο έμπορο» και δεν θα καταβάλει τελικά οποιονδήποτε ΦΠΑ εισέπραξε από την «Εταιρεία Γ».

Τρίτο βήμα: 

Οι συναλλαγές συνεχίζονται με πωλήσεις εντός του «Κράτους Μέλους 2», από την «Εταιρεία Γ» στην «Εταιρεία Δ», που μεταπωλεί στην «Εταιρεία Ε». Οι έμποροι μετά την «Εταιρεία Β», οι λεγόμενοι «απομονωτές», έχουν επιβάλει, εισπράξει και αποδώσει κανονικά στις αρχές τον ΦΠΑ.

Η «Εταιρεία Ε» πωλεί τα ίδια αγαθά πίσω στην «Εταιρεία Α» στο «Κράτος Μέλος 1», όπου πάλι δεν επιβάλλεται ΦΠΑ εφόσον εφαρμόζεται η διπλή καταχώρηση από την «Εταιρεία Α».

Οι απατεώνες ρυθμίζουν τις τιμές πώλησης μεταξύ των διαφόρων εταιρειών με τέτοιο τρόπο που η συναλλαγή να είναι κερδοφόρα, για τις εταιρείες που συμμετέχουν, δίχως να γνωρίζουν όμως πως αποτελούν πιόνια της απάτης.

Στο παράδειγμά μας το «Κράτος Μέλος 2» χάνει 24.000 ευρώ, τα οποία δεν εισέπραξε από την «Εταιρεία Β», αλλά που υποχρεούται να τα επιστρέψει στην «Εταιρεία Γ» εφόσον η εταιρεία αυτή έχει το δικαίωμα έκπτωσης.

Το γεγονός πως η «Εταιρεία Β» δεν έχει αποδώσει τον ΦΠΑ στη φορολογική αρχή δεν αφαιρεί το δικαίωμα της «Εταιρείας Γ» να διεκδικήσει τον ΦΠΑ που πλήρωσε σε αυτήν, αρκεί φυσικά να μην τεκμηριώνεται πως εις γνώσει της συμμετείχε στην απάτη.

Όλα αυτά συμβαίνουν μέσα σε ένα βραχύ διάστημα.

Όταν η φορολογική αρχή αναζητήσει την «Εταιρεία Β», η πιθανότατα είναι πως δεν θα βρει τίποτα, ενώ ο κύκλος που περιγράψαμε, το καρουζέλ, μπορεί να έχει επαναληφθεί πολλές φορές, με τα ίδια αγαθά, και με τους απατεώνες να εξαφανίζονται με ΦΠΑ αξίας εκατομμυρίων.