Αρνητικό ρεκόρ 15αετίας, κατέγραψαν το α’ τρίμηνο του τρέχοντος έτους οι κενές θέσεις εργασίας στη χώρα, καθώς ανήλθαν στις 70.826 δείχνοντας το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις. Συγκριτικά με το αμέσως προηγούμενο τρίμηνο όταν οι κενές θέσεις ήταν 41.120, προκύπτει αύξηση 72,2%. Ακόμα χειρότερα όμως, αν η σύγκριση γίνει με το αντίστοιχο α’ τρίμηνο της περσινής χρονιάς όταν ήταν 32.850 οι κενές θέσεις που είχε εντοπίσει η ΕΛΣΤΑΤ, καθώς διαπιστώνεται αύξηση κατά 115,6% μέσα σε μόλις ένα έτος.
Με δεδομένο ότι το συγκεκριμένο πρόβλημα διογκώνεται όταν η ανεργία υποχωρεί, δημιουργούν ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. Υπενθυμίζεται ότι πριν από μία εβδομάδα, γνωστοποιήθηκε ότι η ανεργία κατά το α’ τρίμηνο του τρέχοντος έτους ήταν στο 12,1%, καταγράφοντας αύξηση κατά 0,3 μονάδες σε σχέση με το αμέσως προηγούμενο τρίμηνο αλλά και κατά 1,5 μονάδες συγκριτικά με το αντίστοιχο χρονικό διάστημα, πριν από ένα έτος. Άρα, διαπιστώνεται ότι η αύξηση των κενών θέσεων εργασίας καταγράφεται σε μια περίοδο που το συνολικό ποσοστό ανεργίας, όχι μόνο δεν υποχωρεί, αλλά αντίθετα καταγράφει και ανοδική τάση, πάντα με κριτήριο το α’ τρίμηνο της τρέχουσας χρονιάς.
Πρέπει να επισημανθεί ότι τη μοναδική φορά που οι κενές θέσεις απασχόλησης ήταν τόσο πολλές (51.613), ήταν το α’ τρίμηνο του 2009, δηλαδή ακριβώς πριν από 15 έτη. Μόνο που τότε η ανεργία βρισκόταν σε μονοψήφια ποσοστά (9,1%), δηλαδή τρεις ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερα, από τα σημερινά επίπεδα. Επίσης, τότε η χώρα δεν είχε υποστεί πολύχρονη οικονομική κρίση, που συνεχίστηκε με κρίση υγείας (πανδημία) και ενέργειας. Άρα, οι κενές θέσεις εργασίας δεν αποτελούσαν τόσο δομικό πρόβλημα για τη λειτουργία των επιχειρήσεων, όπως συμβαίνει σήμερα.
Οι αιτίες, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, για τη διόγκωση του προβλήματος είναι πολλές και εστιάζουν στα εξής σημεία:
- Κατάρτιση και δεξιότητες: Διαπιστώνεται ότι υπάρχει υστέρηση στα προγράμματα κατάρτισης και δεξιοτήτων, με συνέπεια να διατηρείται η αναντιστοιχία προσφοράς και ζήτησης.
- Αμοιβές: Οι χαμηλοί μισθοί αποτελούν αποτρεπτικό παράγοντα για να προσελκύσουν εργαζόμενους και να καλυφθούν οι κενές θέσεις εργασίας.
- Εργασιακές σχέσεις: Τα ωράρια, η υπερεργασία, η δουλειά χωρίς ρεπό και πολύ πάνω από το οκτάωρο σε ημερήσια βάση, δημιουργούν επίσης ισχυρό αντικίνητρο για να διορθωθεί το πρόβλημα.
- Brain drain: Το υψηλό επίπεδο μόρφωσης και εξειδίκευσης που έχουν αποκτήσει μεγάλη μερίδα εργαζομένων, κυρίως νέων σε ηλικία, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις προσφερόμενες θέσεις εργασίας, που πολλές φορές είναι χαμηλής ποιότητας. Έτσι, οι εργαζόμενοι αυτής της κατηγορίας προτιμούν τη λύση να επιλέξουν να εργαστούν στο εξωτερικό, καθώς με βάση τα προσόντα τους, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας.
