Ο υπουργός Εργασίας, Κωστής Χατζηδάκης «τους ξέχασε», αλλά εκείνοι «τον θυμήθηκαν». Ο λόγος είναι για τους εργαζόμενους στον ΕΦΚΑ που υπενθύμισαν με δεικτικό τρόπο στον κ. Χατζηδάκη, ότι είναι εκείνοι που βρίσκονται πίσω από την επιτυχία του ΝΑΤ να εξανεμίσει το στοκ των ληξιπρόθεσμων κύριων συντάξεων.
Ενδεικτικό του «ψυχροπολεμικού κλίματος» που επικρατεί ανάμεσα στις δύο πλευρές, η ΠΟΣΕ ΕΦΚΑ υπογράμμισε με ξεχωριστή ανακοίνωση ότι «ις συντάξεις των απόμαχων ναυτικών μας, τις εκδίδει από το 2017 σύμφωνα με το νόμο Κατρούγκαλου (ν.4387/2016), ο Ηλεκτρονικός Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης (e-ΕΦΚΑ) και συγκεκριμένα το Γ ́ Τμήμα Συντάξεων.»
Σημειώνεται ότι ο κ. Χατζηδάκης επισκέφθηκε την περασμένη Τετάρτη τα κεντρικά γραφεία του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου στον Πειραιά και εξήρε τη δουλειά των εργαζομένων εκεί, που είχε ως αποτέλεσμα την μείωση του στοκ των ληξιπρόθεσμων κύριων συντάξεων. Όμως οι εργαζόμενοι στον ΕΦΚΑ του υπενθύμισαν ότι αυτές τις συντάξεις τις εκδίδει ένα τμήμα του ΕΦΚΑ «το οποίο συνολικά αριθμεί μόλις έξι διοικητικούς υπαλλήλους, οι οποίοι
κατοικοεδρεύουν στον Πειραιά (Ελ. Βενιζέλου 3), δηλαδή καμιά διακοσαριά μέτρα από το
Μέγαρο του ΝΑΤ», που επισκέφθηκε ο υπουργός!
«Το αναφέρουμε αυτό, διότι «ξεχάστηκε» να επισημανθεί στις δηλώσεις του Κυρίου
Υπουργού, αλλά ακόμα κι από αυτή την ίδια την Διοίκηση του ΕΦΚΑ, η οποία υπό
φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να είχε παρέμβει προς αποκατάσταση της αλήθειας,
συγχαίροντας ταυτόχρονα και τους υπαλλήλους του συγκεκριμένου τμήματος, για την μέχρι
τώρα αποτελεσματικότητα που επέδειξαν και για την αυξημένη απόδοση που είχαν μέσα
στο 2021, έχοντας επεξεργαστεί περισσότερους από 4.411 συνταξιοδοτικούς φακέλους,
εκδίδοντας τις ανάλογες συνταξιοδοτικές αποφάσεις, συν αυτές των 444 περιπτώσεων
συντάξεων χηρείας, τις οποίες διεκπεραίωσαν σε χρόνο ρεκόρ κι αφού πιο μπροστά είχε
δοθεί η νομοθετική λύση από τη σημερινή πολιτική ηγεσία.»
Ως εκ τούτου, για λόγους καθαρά ηθικής τάξεως, η ΠΟΣΕ ΕΦΚΑ καλεί «την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων, να αναγνωρίσει -ακόμα και τώρα- αυτήν την υπερπροσπάθεια που έγινε από τους συγκεκριμένους συναδέλφους μας, δείχνοντας έτσι έμπρακτα ότι δεν είχε κανένα συνειδητό σκοπό στο να «εξαφανίσει» το έργο τους».