Το… γαϊτανάκι των μελλοντικών περικοπών στις συντάξεις, ξετυλίγεται σιγά-σιγά, όσο η κρίση διατηρείται και βαθαίνει. Η αρχή γίνεται (ως συνήθως) με έκθεση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ασφάλειας (ΟΟΣΑ). Μια έκθεση που επαναφέρει το ήδη γνωστό πρόβλημα της υψηλής δημόσιας δαπάνης για την καταβολή των συντάξεων. Έτσι, η Ελλάδα, βρίσκεται στην κορυφή της λίστας των χωρών με τις υψηλότερες δημόσιες συνταξιοδοτικές δαπάνες. Τα επίσημα στοιχεία, δείχνουν ότι η Ελλάδα αξιοποιεί το 15,5% του ετήσιου ΑΕΠ για να καλύψει αυτή την ανελαστική δαπάνη. Μόνο η Ιταλία με 15,6% ξεπερνάει τη χώρα μας σε αυτή την… ιδιόμορφη λίστα. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι βρίσκεται στο 7,8% η συνταξιοδοτική δαπάνη για τις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ. Για παράδειγμα στην Πορτογαλία που έχει περίπου ανάλογο πληθυσμό με εκείνον της Ελλάδα, οι δαπάνες για συντάξεις βρίσκονται στο 12,7% του ΑΕΠ της χώρας, ενώ στη Γαλλία με τον πολλαπλάσιο πληθυσμό, είναι στο 13,6% του ΑΕΠ.
Πρόκειται για «φωτογραφία» και… επανάληψη της τακτικής που ακολουθήθηκε και κατά το 2010 και οδήγησε σε συντριπτική κατάρρευση των εισοδημάτων των συνταξιούχων στη χώρα, με το πρόσχημα ότι οι συντάξεις ήταν πολύ υψηλές…
Αιτία αυτής της πολύ υψηλής συνταξιοδοτικής δαπάνης που επιβαρύνει την Ελλάδα είναι κατά βάση τα πολύ χαμηλά ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης, αλλά και η αναλογικά, υψηλές συντάξεις!
Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα βρίσκεται στον «πάτο» δαπανώντας, εκτός των παροχών υγείας, μόλις 0,4% του ΑΕΠ σε κοινωνικές δαπάνες.
Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι, παρά τις παρεμβάσεις που πραγματοποιήθηκαν κατά τα «μνημονιακά» έτη, διατήρησε σε υψηλό επίπεδο τις δαπάνες για τις συντάξεις. Ταυτόχρονα, οι πιο ευάλωτες ομάδες των πολιτών έχουν περιορισμένη δυνατότητα σε κοινωνικές δράσεις και παροχές. Η εκτίμηση του ΟΟΣΑ είναι ότι όσο περνούν τα έτη, το πρόβλημα θα γίνεται εντονότερο, εξαιτίας της γήρανσης του πληθυσμού. Άλλωστε το δημογραφικό πρόβλημα, πάντα δημιουργεί την ανάγκη ώστε να αυξηθούν οι κοινωνικές δαπάνες, τόσο για να στηριχθεί το εισόδημα των συνταξιούχων, όσο και για να υπάρξει καλύτερη υγειονομική περίθαλψη.
Από την άλλη πλευρά, η ίδια έκθεση, περιγράφει και την επίδραση που μπορεί να έχει στις κοινωνικές δαπάνες, η πανδημία. Εκτιμάται ότι θα υπάρξει σημαντική αύξηση κοινωνικών δαπανών, καθώς υπάρχουν ολοένα και περισσότερες ανάγκες στο σκέλος της υγειονομικής περίθαλψης. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να υπάρξουν συγκεκριμένες κοινωνικές ενισχύσεις, ώστε να συνδράμουν στους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τον σκληρό οικονομικό αντίκτυπο από την πανδημία.
