Τροπολογία που κατατέθηκε στο νομοσχέδιο για το ψηφιακό τέλος συναλλαγών φέρνει τα επάνω κάτω στις αποφάσεις των ΔΟΥ για τα αναδρομικά του 2014.
Η τροπολογία δίνει τη δυνατότητα να διορθωθούν λανθασμένες αποφάσεις της φορολογικής διοίκησης και μάλιστα αναδρομικά σε βάθος 10ετίας, δηλαδή από τον Ιανουάριο του 2014.
Πρόκειται για υποθέσεις που έχουν εκδοθεί με πρόστιμα εκατομμυρίων και εκκρεμούν στη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών ή στα διοικητικά δικαστήρια, ενώ από τη στιγμή που η εφορία παραδεχθεί το λάθος της θα πρέπει να επιστρέψει στους φορολογούμενους φόρους, πρόστιμα και προσαυξήσεις.
Από τη στιγμή μάλιστα, που η τροπολογία κινείται σε βάθος 10ετίας ουδείς γνωρίζει αν θα υπάρξουν σημαντικές επιπτώσεις και στον προϋπολογισμό.
Πάντως, η έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους αναφέρει πως θα προκύψει «δαπάνη ή απώλεια εσόδων κατά περίπτωση, από την ακύρωση ή επιστροφή των ποσών που έχουν βεβαιωθεί ή καταβληθεί, βάσει των πράξεων που ακυρώνονται ή διαγράφονται, κατά παρέκκλιση των διατάξεων περί παραγραφής».
Με βάση την αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει την τροπολογία, το ισχύον πλαίσιο (πρόκειται για το άρθρο 74 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας) δεν επιτρέπει στη Φορολογική Διοίκηση να εξετάσει πρόδηλα σφάλματα, στην περίπτωση που οι φορολογούμενοι έχουν προσφύγει στη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών ή στα διοικητικά δικαστήρια.
Έτσι, οι φορολογούμενοι πρέπει είτε να ζητήσουν από τη Φορολογική Διοίκηση να επανεξετάσει την πράξη που έχει εκδοθεί εις βάρος τους, κινδυνεύοντας να απωλέσουν την προθεσμία για την άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής ή για την προσφυγή στα δικαστήρια, είτε να αναμένουν τη λήξη της διαδικασίας ενώπιον των δικαστηρίων χωρίς, στο διάστημα αυτό, η Φορολογική Διοίκηση να έχει τη δυνατότητα να διορθώσει ένα προφανές σφάλμα που έχει κάνει.
Η προτεινόμενη διάταξη επιτρέπει στη Φορολογική Διοίκηση να διορθώνει σφάλματά της, ακόμη και αν υπάρχει προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια που είναι εκκρεμής, διορθώνοντας ταχύτερα αδικίες που μπορεί να έχουν γίνει.
Δεν επέρχεται πάντως η οποιαδήποτε μεταβολή ως προς τις ουσιαστικές προϋποθέσεις εφαρμογής της διάταξης, για την οποία απαιτείται περιοριστικά είτε πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης είτε λογιστικά ή υπολογιστικά σφάλματα.
Προβλέπεται επίσης, ότι η προθεσμία για την ακύρωση πράξης που έχει προσβληθεί στα δικαστήρια και βρίσκεται σε εκκρεμοδικία λήγει ένα έτος μετά από τη λήξη της εκκρεμοδικίας, δηλαδή μετά από την έκδοση αμετάκλητης απόφασης, ενώ δεν εξετάζεται αν η πρόδηλη πλημμέλεια που αποτελεί τον λόγο ακύρωσης έχει προβληθεί στο πλαίσιο ενδικοφανούς ή δικαστικής προσφυγής.
Τέλος, προβλέπεται ότι εάν έχουν γίνει βεβαιώσεις ποσών εις βάρος των φορολογουμένων και έχουν καταβληθεί ποσά βάσει της εσφαλμένης πράξης της Φορολογικής Διοίκησης, αυτά δεν θεωρούνται παραγεγραμμένα εις βάρος του φορολογουμένου και επιστρέφονται.
Γ.Π.
