«Εμπαιγμός και υποτίμηση της νοημοσύνης των εργαζομένων». Αυτή είναι η χαρακτηριστική φράση που χρησιμοποιεί η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, καταγγέλλοντας τον Κωστή Χατζηδάκη για τα όσα διευκρινιστικά δημοσίευσε, θέλοντας να απαντήσει στην κριτική που του ασκείται για το εργασιακό νομοσχέδιο. Η Τομεάρχης Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ, αναφορικά με το επίμαχο σχέδιο νόμου, διαπιστώνει ότι ο αρμόδιος υπουργός χρησιμοποιεί τη μέθοδο της «παραπληροφόρησης και της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας», για να εξηγήσει τις διατάξεις που εισηγείται.
Η κ. Ξενογιαννακοπούλου, επαναλαμβάνει ότι «το νομοσχέδιο που παρουσίασε ο Υπουργός Εργασίας κ.Χατζηδάκης αποτελεί το τελειωτικό χτύπημα στον κόσμο της εργασίας, σε συνέχεια των αντεργατικών και αντικοινωνικών πολιτικών που εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ από την επομένη των εκλογών, σε μια περίοδο μάλιστα βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, μείωσης εισοδημάτων, επισφάλειας και ανεργίας. Πλήττει όλους τους εργαζόμενους, του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, πλήττει τους ανέργους, καθώς ενθαρρύνει την υπερεκμετάλλευση με μείωση αποδοχών των ήδη εργαζομένων, και αποτρέπει τις προσλήψεις. Πλήττει κατεξοχήν τη νέα γενιά που την καταδικάζει σε ένα μέλλον φθηνής, ελαστικής εργασίας και εργασιακής επισφάλειας χωρίς δικαιώματα.»
Διαπιστώνει δε πως «παρότι το αντεργατικό νομοσχέδιο έχει πλέον παρουσιαστεί επίσημα και τεθεί σε δημόσια διαβούλευση, ο κ. Χατζηδάκης και το Υπουργείο Εργασίας συνεχίζουν τον εμπαιγμό και την υποτίμηση της νοημοσύνης των εργαζομένων με τη μέθοδο της παραπληροφόρησης και της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και των διατάξεων που εισηγούνται.»
Ποια είναι λοιπόν η αλήθεια σε σχέση με τις σημερινές υποτιθέμενες διευκρινίσεις του Υπουργείου Εργασίας; Σύμφωνα με την κ. Ξενογιαννακοπούλου, ισχύουν τα εξής:
-Με το νομοσχέδιο οι επιτρεπόμενες υπερωρίες αυξάνονται στις 150 ώρες το χρόνο για όλους τους κλάδους (από 96 που είναι σήμερα στη βιομηχανία και 120 στους λοιπούς κλάδους). Οι εργαζόμενοι συνεπώς θα εργάζονται 13 ώρες την ημέρα λόγω των φτηνών υπερωριών που είναι πλέον παραπάνω από ελκυστικές για τις επιχειρήσεις. Ας μας απαντήσει η κυβέρνηση στο απλό ερώτημα: Με το υφιστάμενο πλαίσιο αν εργαζόμενος κάνει 150 ώρες υπερωρία πόσο πληρώνεται και πόσο θα πληρωθεί με βάση τις νέες ρυθμίσεις;
–Το οκτάωρο καταργείται και με τη θέσπιση της ατομικής σύμβασης επιβάλλεται δεκάωρη εργασία χωρίς πρόσθετη αμοιβή, δηλαδή δύο ώρες επιπλέον δουλειά χωρίς αποδοχές! Πώς γίνεται να είναι άκυρη η απόλυση εργαζομένου επειδή αρνήθηκε την εφαρμογή της δεκάωρης εργασίας χωρίς πρόσθετη αμοιβή, όταν υποτίθεται ότι σύμφωνα με το νομοσχέδιο ο ίδιος εργαζόμενος υποβάλλει το αίτημα για διευθέτηση; Πρόκειται για εσκεμμένη σύγχυση και έμπρακτη ομολογία ότι η ατομική σύμβαση εργασίας και η δεκάωρη εργασία θα επιβάλλονται στον εργαζόμενο. Καμία προστασία από απόλυση δεν υπάρχει, αφού η κυβέρνηση της ΝΔ έχει απελευθερώσει τις απολύσεις με την κατάργηση του βάσιμου λόγου απόλυσης.
-Όσον αφορά τη δυνατότητα υπέρβασης του μέγιστου ετήσιου ορίου υπερωριών με άδεια του Υπουργείου και τον ισχυρισμό ότι προβλέπεται ήδη. Μέχρι σήμερα αυτή η δυνατότητα υπήρχε στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ), στο οποίο προεδρεύει ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου και συμμετέχουν οι κοινωνικοί εταίροι και υπηρεσιακοί παράγοντες. Με το νομοσχέδιο δίνεται η αποκλειστική δυνατότητα στον Γενικό Γραμματέα να αποφασίζει μόνος του και αυθαίρετα για υπερωρίες πέραν του νόμιμου ορίου, χωρίς διαβούλευση και σαφή κριτήρια, εκκινώντας μάλιστα από την προβλεπόμενη αυξημένη βάση των 150 υπερωριών σε σχέση με το ισχύον όριο.
-Μέχρι τώρα έχει νομολογηθεί η άδεια άνευ αποδοχών μόνο κατόπιν αιτήματος του εργαζομένου. Με το νομοσχέδιο προβλέπεται δυνατότητα «πρότασης» και από τον εργοδότη. Όλοι αντιλαμβάνονται ότι θεσπίζεται η «αναγκαστική άδεια» και με ποιον τρόπο θα επιβάλλεται η σχετική πρόταση-εκβιασμός!
-Σε σχέση με την προστασία από απολύσεις ένας εργαζόμενος που για οικονομικοτεχνικούς λόγους απολύθηκε παράνομα, σήμερα μπορεί να διεκδικήσει ακόμα και 60 και άνω μισθούς. Με το νομοσχέδιο μπαίνει πλαφόν στους μισθούς υπερημερίας που καταβάλλει μια επιχείρηση σε περίπτωση καταχρηστικής απόλυσης και ταυτόχρονα αποτρέπεται η επαναπρόσληψη του.»
